ნივრის ბაზარი მრავალი გამოწვევის წინაშე დგას: ტრანსპორტირების ხარჯები, ხარისხი, ზომები, შრომა, ლიცენზიები და მრავალი სხვა ფაქტორი.
თუმცა, დენი დინი, ხილისა და ბოსტნეულის პროდუქტების ჰოლანდიური იმპორტიორი და ექსპორტიორი კომპანიის Denimpex-ის ხელმძღვანელი, ევროპაში ნივრის მოხმარების ზრდას იმიგრაციის, მოსახლეობის ზრდის გამო პროგნოზირებს. ამის შესახებ გამოცემა FreshPlaza იტყობინება.
„ევროპა მრავალი გამოწვევის წინაშე დგას ნივრის წარმოების რეგიონებში, მათ შორის ამინდი, შრომის ხარჯები და ტრანსპორტი. ესპანურ ნივრის მწარმოებლებს ამ გაზაფხულზე მთლიანად ამოეწურათ წინა სეზონების მარაგი, რაც ბოლო სამი წლის განმავლობაში არ მომხდარა.
სეზონი მაღალი ფასებით დაიწყო და მხოლოდ მცირე ფერმერები და შემფუთავი ცენტრები ყიდდნენ ნიორს დაბალ ფასებში, ფულადი სახსრების საჭიროებიდან გამომდინარე. თუმცა, რეზერვები უკვე ამოიწურა და გარკვეული მარაგები მხოლოდ მსხვილ მწარმოებლებს აქვთ დარჩენილი. ეს მსხვილი მწარმოებლები, სავარაუდოდ, ახალ სეზონზე ფასებს გაზრდიან რადგან ისინი ფინანსური ზეწოლის ქვეშ არ არიან“, – განმარტა დენიმ.
ევროპის ისეთი მწარმოებლები, როგორიცაა საფრანგეთი და იტალია, არ არიან მთავარი მოთამაშეები ევროპულ ბაზარზე, ძირითადად ემსახურებიან თავიანთ შიდა ბაზრებს, თქვა მან. ისინი ეყრდნობიან უცხოეთიდან იმპორტს ან ჰოლანდიელი იმპორტიორებისგან ჩინური ნივრის მიწოდებას.
„ასევე, სამხრეთ ამერიკის ქვეყნები, როგორიცაა არგენტინა, ჩილე, მექსიკა, ბრაზილია და პერუ, ნიორს ძირითადად ადგილობრივი ბაზრისთვის აწარმოებენ და ექსპორტზე გააქვთ მხოლოდ დიდი მოსავლისა და მაღალი ფასების საფუძველზე ისეთ ბაზრებზე, როგორიცაა კანადა და ჩრდილოეთ ამერიკა. ისინი ასევე მიმართავენ იმპორტიორებს საფრანგეთსა და იტალიაში, სადაც ჩინური ნიორი სუპერმარკეტებში ვერ იყიდება“, – ამბობს დენი დინი.
მან გაიხსენა, რომ ჩინეთი ნივრის ბაზარზე დომინანტი გლობალური მოთამაშეა, წლიური მოსავლით 2,5-დან 4,5 მილიონ ტონამდე. საკუთარი მწარმოებლების დასაცავად ევროკავშირი 1985 წლიდან იყენებს კვოტების სისტემას, ხოლო აშშ-მ იმპორტის ტარიფი დააწესა.
წელს ჩინეთში ძველი მარაგი ახალი სეზონის დაწყებამდე ამოიწურა და მიუხედავად იმისა, რომ მოსავლიანობა არ იყო გამორჩეული, ხარისხი კარგი იყო.
„საზღვაო გადაზიდვის ღირებულება მნიშვნელოვნად გაიზარდა დოლარის კურსის და ომის ზონებში გადაზიდვის მარშრუტების გამო. ამან მოახდინა მარშრუტების დესტაბილიზაცია და გაზარდა სადაზღვევო ხარჯები, რამაც კიდევ უფრო გაზარდა ტვირთების ტარიფები“, – განაგრძო მან. – ევროპაში წლიური მიწოდება 60,000-დან 70,000 ტონამდე მერყეობს, საიდანაც 40,000 ტონა შეიძლება გაიყიდოს ევროკავშირის შიგნით ლიცენზირებული იმპორტიორების მიერ, მოთხოვნა აღემატება ლიცენზიებისა და კვოტების რაოდენობას.
ფასები უნდა გაიზარდოს იმპორტიორთა გამოთვლების კომპენსაციისთვის, ან იქნება მნიშვნელოვანი შეფერხება სუპერმარკეტების მომწოდებლებისთვის გრძელვადიანი პროგრამებით. ეს მოგვაგონებს სიტუაციას, რომელიც დაფიქსირდა COVID-19 პანდემიის დროს.
„ევროკავშირის ლიცენზიებისთვის 40,000 ტონა კვოტა, სავარაუდოდ, არასაკმარისი იქნება მომდევნო წლებში, რადგან ევროპის მოსახლეობა სწრაფად იზრდება იმიგრაციის გამო. ემიგრანტები უფრო მეტ ნიორს მოიხმარენ, ვიდრე ევროკავშირის ადგილობრივი მოსახლეობა. ზოგადად, იმპორტიორებს უამრავი პრობლემა აქვთ. თუმცა, არსებული გლობალური სიტუაციიდან გამომდინარე, ყველაფერი მაინც შეიძლება მოხდეს“, – დაასკვნა დენიმ.
იხილეთ აგრეთვე: ნიორი – დარგვა, მოყვანა, მოვლა
