ფუტკრის მოშენება ერთი შეხედვით მარტივად ჩანს — სკა, ფუტკარი და ბუნება თითქოს ყველაფერს თავად აკეთებს. მაგრამ პრაქტიკაში მეფუტკრეობა ის დარგია, სადაც უმცირესი დეტალიც კი შედეგზე მოქმედებს.
ეს გზამკვლევი არ არის თეორიული სახელმძღვანელო — აქ თავმოყრილია მეფუტკრის გამოცდილებით ნასწავლი ძირითადი წესები, რომლებიც დამწყებს თავიდანვე სწორ გზაზე დააყენებს.
რატომ იწყებენ ადამიანები მეფუტკრეობას?
მეფუტკრეობა ერთდროულად:
- სოფლის მეურნეობის მომგებიანი დარგია;
- ეკოლოგიურად სუფთა საქმიანობაა;
- არ საჭიროებს დიდ მიწის ფართობს;
- კარგად ერწყმის აგროკულტურებს.
მაგრამ წარმატება დამოკიდებულია არა ფუტკრების რაოდენობაზე, არამედ მოვლის ხარისხზე.
პირველი და ყველაზე მნიშვნელოვანი — სწორი ადგილი
მეფუტკრის გამოცდილებით, სკის განთავსება სწორ ადგილზე ფუტკრის არსებობის და საქმიანობის წარმატების ნახევარია.
ძირითადი პრინციპები:
- ადგილი უნდა იყოს მშრალი და მზიანი;
- დაცული ძლიერი ქარისგან;
- შორს ქიმიური დამუშავებებისგან;
- სასურველია ახლოს იყოს ნექტრის წყარო.
ბევრი შეცდომა სწორედ აქ იწყება — დაბლობი, ნესტიანი ან ჩრდილოვანი ადგილი ოჯახს ასუსტებს.
სკა და ფუტკარი — რა უნდა იცოდეს დამწყებმა
დამწყებებისთვის ყველაზე გავრცელებული შეცდომაა „ყველაფრის ერთად ყიდვა“.
გამოცდილება გვაჩვენებს:
- სჯობს მცირე რაოდენობით დაწყება (2–5 ოჯახი);
- სკა უნდა იყოს მარტივი და სტანდარტული;
- ფუტკრის ჯიში უნდა შეირჩეს რეგიონის მიხედვით;
- ძლიერი ოჯახი სჯობს იაფ, მაგრამ სუსტს.
ფუტკარი ცოცხალი ორგანიზმია და მას მუდმივი დაკვირვება სჭირდება.
სეზონურობა — მეფუტკრეობის საფუძველი
მეფუტკრეობა სეზონებზეა აწყობილი.
ზოგადი სქემა ასეთია:
- გაზაფხული – ოჯახის გაძლიერება;
- ზაფხული – თაფლის სეზონი;
- შემოდგომა – მომზადება ზამთრისთვის;
- ზამთარი – კონტროლი და სიმშვიდე.
ვინც სეზონურობას არ ითვალისწინებს, ხშირად კარგავს ოჯახებს.
კვება, დაავადებები და დაკვირვება
ფუტკარი თვითონ შოულობს საკვებს, მაგრამ მეფუტკრის მოვალეობაა:
- შიმშილის პრევენცია;
- დაავადებების დროული ამოცნობა;
- სკის მდგომარეობის კონტროლი.
გამოცდილი მეფუტკრე ხშირად ამბობს: „ვინც ფუტკარს მხოლოდ თაფლის დროს იხსენებს, შედეგსაც მხოლოდ არასახარბიელოს (ცუდს) მიიღებს.“
ყველაზე გავრცელებული შეცდომები დასაწყისში
მოკლედ ჩამოვთვლით იმას, რასაც გამოცდილება გვასწავლის:
- ზედმეტი ჩარევა სკაში;
- ცუდი ვენტილაცია;
- სინესტის უგულებელყოფა;
- სუსტი ოჯახის ზამთარში დატოვება;
- ინფორმაციის ზედმეტი გამოყენება პრაქტიკის გარეშე.
ეს შეცდომები თითქმის ყველას მოსვლია — მთავარია დროულად გამოსწორება.
რატომ არის გამოცდილება ყველაზე დიდი მასწავლებელი?
წიგნი გაძლევს ცოდნას, მაგრამ:
- გამოცდილება გაჩვენებს რეალურ შედეგს;
- შეცდომა გასწავლის სწორ გზას;
- დაკვირვება გაგცევს უკეთეს მეფუტკრედ.
დასკვნა
ფუტკრის მოშენება არ არის სწრაფი მოგების საქმე, მაგრამ სწორად დაწყების შემთხვევაში — სტაბილური და მდგრადი საქმიანობაა. ეს გზამკვლევი არის პირველი ნაბიჯი იმ ცოდნისკენ, რომელიც პრაქტიკამ და გამოცდილებამ დააგროვა.
თუ მეფუტკრეობას იწყებ — დაიწყე სწორად.
