იტალიურ სუფრის ყურძნის წლევანდელი სეზონი ბოლო წლებში ერთ-ერთი ყველაზე რთული იყო, განსაკუთრებით ექსპორტისა და ფასების სტაბილურობის თვალსაზრისით.
იმედისმომცემი დასაწყისის მიუხედავად, შედეგი მნიშვნელოვნად ჩამორჩა მწარმოებლებისა და რეალიზატორების მოლოდინებს.
კარგი დასაწყისი, მაგრამ პრობლემური გაგრძელება
სეზონის დასაწყისში, იტალიის მევენახეობის ძირითად რეგიონებში ხელსაყრელი ამინდი იყო. მოსავლიანობა საშუალოზე მაღალი, საწყისი ხარისხი კარგი და ბაზრის მოლოდინები ოპტიმისტური. თუმცა, ეს მაღალი მოსავლიანობა მოგვიანებით მთავარ პრობლემად იქცა.
მოსავლის აღების პროცესში ყურძნის მიწოდება მკვეთრად გაიზარდა, მოთხოვნის ზრდა კი პროპორციულად არ მოხდა. ამან გამოიწვია ბაზრის გადაჭარბებული გაჯერება და მნიშვნელოვანი ზეწოლა ფასებზე, განსაკუთრებით სეზონის მეორე ნახევარში.
კლიმატი და ხარისხის ზეწოლა
სიტუაცია აგვისტოში გაზრდილი ტენიანობისა და არასტაბილური ამინდის გამო გაუარესდა. ამ ფაქტორებმა უარყოფითად იმოქმედა ყურძნის შენახვის ვადაზე და გარეგან იერსახეზე. ზოგიერთ შემთხვევაში, დანაკარგების თავიდან ასაცილებლად, მწარმოებლები იძულებულნი გახდნენ დააჩქარებინათ მოსავლის აღება, რამაც კიდევ უფრო გაზარდა ბაზარზე მიწოდება.
ხარისხის დაქვეითებამ უფრო მომთხოვნ ბაზრებზე, სადაც პროდუქტის იერსახისა და შენახვის ვადის სტანდარტები განსაკუთრებით მკაცრია, ექსპორტის შესაძლებლობები შეზღუდა.
გაზრდილი საერთაშორისო კონკურენცია
დამატებითი ზეწოლის ფაქტორი იყო ინტენსიური კონკურენცია სხვა მწარმოებელი ქვეყნებისგან, როგორიცაა საბერძნეთი, ეგვიპტე და მოლდოვა. ამ ქვეყნებს შეეძლოთ სუფრის ყურძნის უფრო დაბალ ფასებში შეთავაზება, რაც იტალიურ პროდუქტებს ფასების სეგმენტში ნაკლებად კონკურენტუნარიანს ხდიდა.
ამავდროულად, იტალიელი მწარმოებლები ხაზს უსვამენ, რომ მათ არ შეუძლიათ ფასების კონკურენტების დონეზე დაწევა, რადგან იტალიას უფრო მკაცრი მოთხოვნები აქვს ხარისხის, უსაფრთხოების, მდგრადი წარმოებისა და შრომის პირობების მიმართ, რაც პირდაპირ ზრდის წარმოების ხარჯებს.
ეკონომიკური ზეწოლა ფერმერებზე
შედეგად, ბევრი მეურნეობა იმ სიტუაციაში აღმოჩნდა, როდესაც საბაზრო ფასები წარმოების ხარჯებს ვერ ფარავდა. განსაკუთრებით დაუცველები იყვნენ მცირე და საშუალო ფერმერები, რომლებსაც არ შეეძლოთ გაყიდვების დივერსიფიკაცია ან თანამედროვე შენახვისა და ლოჯისტიკის ტექნოლოგიებში ინვესტირება.
ინდუსტრიის წარმომადგენლების თქმით, არსებული ვითარება ძირს უთხრის სექტორის ეკონომიკურ მდგრადობას და ტრადიციული სუფრის ყურძნის წარმოების მომავალს სულ უფრო არაპროგნოზირებადს ხდის.
რას გვთავაზობენ მწარმოებლები
ბაზრის მონაწილეები თვლიან, რომ კრიზისის დასაძლევად აუცილებელია შემდეგი:
- ერთიანი და სამართლიანი კონკურენციის წესები ევროპის ბაზარზე არსებული ყველა მომწოდებელი ქვეყნისთვის;
- მწარმოებლებს შორის თანამშრომლობის გაძლიერება, მათ შორის ერთობლივი მარკეტინგი და წარმოების მოცულობის დაგეგმვა;
- მიწოდებისა და ბაზარზე გატანის დროის მართვის უფრო მკაფიო სტრატეგია.
ახალ ჯიშებსა და ინოვაციებზე ფოკუსირება
განვითარების ერთ-ერთი მთავარი სფერო ჯიშური შემადგენლობის განახლებაა. იტალიაში აქტიურად ვითარდება იტალიური ჯიშების კლუბის პროექტი, რომელიც აერთიანებს 22 კომპანიასა და კვლევით ორგანიზაციას, ისინი ახალი სუფრის ყურძნის ჯიშების შემუშავებაზე მუშაობენ.
დღეისთვის:
- ოთხი ახალი ჯიში უკვე ოფიციალურად სერტიფიცირებულია;
- კიდევ რვა რეგისტრაციის პროცესშია;
- მოსალოდნელია, რომ 2026 წლისთვის ახალი ჯიშები აქტიურად გამოიყენებენ კომერციულ ნარგავებში, განსაკუთრებით აპულიას რეგიონში.
პროგრამის მიზანია ბაზარზე გამოვიდეს უფრო მდგრადი, მოთხოვნადი და კონკურენტუნარიანი ჯიშები, რომლებიც დააკმაყოფილებენ თანამედროვე ვაჭრობისა და მომხმარებლის მოთხოვნებს.
ხედვა მომავლისკენ
რთული სეზონის მიუხედავად, ინდუსტრიის წარმომადგენლები აღნიშნავენ, რომ კრიზისმა შესაძლოა იტალიის სუფრის ყურძნის სექტორში სტრუქტურული ცვლილებების სტიმულირება გამოიწვიოს. მოდერნიზაციის, ინოვაციებისა და მწარმოებლებს შორის უკეთესი კოორდინაციის გარეშე, გლობალურ ბაზარზე ძლიერი პოზიციის შენარჩუნება სულ უფრო რთული იქნება.
ფოტო: freepik. წყარო: FreshPlaza
სუფრის ყურძენი – დარგვა, ვენახის გაშენება, მოვლა-მოყვანის ტექნოლოგია
