ევრაზიის განვითარების ბანკის მონაცემებით, ცენტრალური აზიის ქვეყნებში ტრანზიტი 2020 წლიდან 2024 წლამდე 70%-ით გაიზარდა. ცენტრალურმა აზიამ დაამტკიცა, რომ ზღვაზე გასასვლელის არქონა განაჩენი არ არის. იუეყება APK News.
უნიკალური მდებარეობისა და ინფრასტრუქტურული პროექტების განხორციელების წყალობით, რეგიონი ევრაზიისთვის საკვანძო სატრანზიტო ცენტრად იქცევა.
ევრაზიის განვითარების ბანკის მონაცემებით, რეგიონში ტრანზიტული ტვირთების მოცულობა 2020 წლიდან 2024 წლამდე 70%-ით გაიზარდა – ეს მდგრადი ტენდენციაა და არა ერთჯერადი პიკი.
სატრანზიტო ნაკადების 80% ყაზახეთსა და უზბეკეთზე გადის. სატრანზიტო ტვირთების დაახლოებით 60%-ის ტრანსპორტირება რკინიგზით ხდება.
სატრანზიტო ნაკადების 70%-ზე მეტი მოდის მიმართულებებზე ჩინეთიდან ერთის მხრივ და რუსეთის, თურქეთის, ავღანეთისა და ევროპის ქვეყნებს შორის მეორეს მხრივ.
სატრანზიტო მოძრაობის ინტენსიფიკაცია მხოლოდ დასაწყისია. ევრაზიის სატრანსპორტო ჩარჩოს განვითარება ტრანზიტის ზრდისა და ევრაზიისთვის სატრანსპორტო გზაჯვარედინის ფორმირების მთავარი მამოძრავებელი ძალაა.
ევროპის განვითარების ბანკის მონაცემებით, 2035 წლისთვის ცენტრალურ აზიაში სატრანსპორტო დერეფნების განვითარებაში 52 მილიარდ დოლარზე მეტი ჩაიდება.
„ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში, ჩვენ ვიხილეთ ცენტრალური აზიის ქვეყნების ჩინეთთან საგარეო ვაჭრობის გაორმაგებული ზრდა. ამავდროულად, სატრანზიტო ნაკადები 70%-ით გაიზარდა. თუმცა ეს მხოლოდ დასაწყისია. ცენტრალურ აზიას, რომელიც ზღვაზე გასასვლელის არ ქონის გამო, გლობალური ბაზრებიდან უფრო შორს არის, მაღალი ხარისხის ინფრასტრუქტურა სჭირდება. ჩვენი შეფასებით, 2035 წლამდე ამას თითქმის 52 მილიარდი დოლარი დასჭირდება. ამ თანხების მნიშვნელოვანი ნაწილი ჩრდილოეთ-სამხრეთის მარშრუტის შემუშავების სატრანსპორტო პროექტებზე იქნება გამოყოფილი. ეს ეხება არა მხოლოდ საერთაშორისო ჩრდილოეთ-სამხრეთის სატრანსპორტო დერეფანს, არამედ ტრანსავღანურ დერეფანს, რომელიც ახალ ჰორიზონტს ხსნის სპარსეთის ყურის ქვეყნებთან და სამხრეთ აზიასთან ვაჭრობისთვის“, – აღნიშნა ევგენი ვინოკუროვმა, მმართველი საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილემ და ევროპის განვითარების ბანკის მთავარმა ეკონომისტმა.
ტრანზიტის ზრდა ასევე პირდაპირ დამოკიდებულია ინფრასტრუქტურაზე. ცენტრალურ აზიაში საზღვრის გადაკვეთის პროცედურების გამარტივება აჩქარებს სატრანზიტო ტვირთების ნაკადებს, ხოლო სატარიფო პოლიტიკის კოორდინაცია ხელს უწყობს კონტეინერების გადაზიდვის ხარჯების შემცირებას.
